Nasi uczniowie zdominowali konkurs „Tożsamość Polaka”!
4 listopada 2019 roku w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Augustowie odbył się finał VIII powiatowego konkursu twórczości patriotycznej „Tożsamość Polaka” pod patronatem Starosty Augustowskiego. Tegorocznej edycji przyświecało hasło z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego „A to Polska właśnie”.
Konkurs przebiegał w dwóch kategoriach: twórczości literackiej oraz żywego słowa. Miło jest nam poinformować, iż w obu pierwsze miejsca (i to podwójne!) zdobyli uczniowie naszej szkoły!
Na konkurs literacki wpłynęło 18 prac. Jury w składzie: Ewa Chodacz, Aleksandra Szczerba, Paweł Leszkowicz i Jan Saczko przyznało I miejsce ex aequo Karolinie Kuryło (III c, opiekun artystyczny: Tomasz Choroszewski) za wiersz „Lete” oraz Weronice Stachurskiej (IbG, opiekun artystyczny: Tomasz Choroszewski) za tekst „Pokochałem…”. II miejsce zajęła Martyna Margiewicz (III c, opiekun artystyczny: Tomasz Choroszewski), autorka wiersza „Kim jesteśmy?”. Ponadto wyróżnienia otrzymali: Milena Paszkowska (III c, opiekun artystyczny: Tomasz Choroszewski) za tekst „Wartość Polski” i Piotr Milanowski (III c, opiekun artystyczny: Tomasz Choroszewski) za niezwykłe opowiadanie „Mróz”.
Uczestników kategorii żywego słowa oceniała komisja w składzie: Agata Konkiel, Aleksandra Szczerba, Konrad Milanowski. Uczestnicy prezentowali teksty związane z mottem tegorocznej edycji konkursu, mogli także korzystać z tworzyw scenicznych. Tu także zanotowaliśmy podwójny sukces! I tak pierwsze miejsce zajęły ex aequo Julia Godlewska (IbP, opiekun artystyczny: Dorota Prokop) za poruszającą prezentację (połączoną z refleksjami autobiograficznymi) tekstu Jacka Kaczmarskiego „Katyń” oraz Katarzyna Zaniewska (II b, opiekunowie artystyczni: Grzegorz Gołaszewski/ Tomasz Choroszewski), która zaprezentowała wiersz Kazimierza Wierzyńskiego „Modlitwa żałobna w katedrze nowojorskiej”. Wyróżnienie otrzymał Piotr Milanowski (III c, opiekun artystyczny: Tomasz Choroszewski) za niezwykle ekspresyjną interpretację utworu Jacka Kaczmarskiego „Epitafium dla Brunona Jasieńskiego”.
Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!
A oto teksty poetyckie nagrodzone w konkursie literackim:
Karolina Kuryło „Lete”
obok błękitnej rzeki przecinającej
nas wszystkich
płynęła kiedyś rzeka
czerwona
ona też przecięła wiele serc
tylko zupełnie inaczej
boleśniej
mordowali sumień pozbawieni
(tak mówimy
ale czy znamy osobiście kogoś
pozbawionego sumienia?)
i w lesie nocą huk śmierci słychać
do dziś -
wystarczy zamknąć oczy i wsłuchać się dobrze
(drzewo po twojej lewej wciąż pamięta)
ci sami mówili że nas nie ma
(patrzyliśmy na siebie i pytaliśmy -
naprawdę nie ma mnie?)
i musieliśmy zrozumieć prosty fakt -
że w „nie być” połowę stanowi
„być”
więc byliśmy
(czasem jak szczury
czasem jak lwy)
czerwona rzeka już wyschła
została po niej szrama dzieląca
na więcej niż dwie części -
dzieląca na wszystkie strony świata
na brzegach czerwonej rzeki
wyrasta zupełnie nowy rodzaj
roślinności
powstaje nowy ekosystem -
wyróżnia się tym że
nie pamięta
Weronika Stachurska
Pokochałem
Odważne spojrzenie
Serce
Przebite niejednym mieczem
Opiekuńcze ramiona
Otulone krwisto czerwoną suknią
Broniące przed każdym złem
Pokochałem za nadzieję
Którą mi dawała
I dzięki której się nie poddałem
Dzięki której teraz walczę
I bronię jej honoru
Przed najmniejszym zadrapaniem
Otrzymaną miłość
Oddaję ze zdwojoną siłą
Ach ile bym dał
Za Twój wewnętrzny spokój
Martyna Margiewicz „Kim jesteśmy?”
Jesteśmy wolnymi ptakami
Płynącymi po błękicie nieba
Podziwiamy świat z lotu
Ciesząc się każdym świeżym powiewem wiatru
Podziwiając każde
Mgliste wspomnienie historii pod postacią delikatnego obłoku
Przemierzamy świat
Pełen cudów unoszących nasze skrzydła
Pozwalających nam latać
Wciąż pamiętając
I wracając
Do miejsca które jest naszym sercem
Do Matki Ojczyzny
Ona nas wychowała
Tutaj uczyliśmy się latać
Przeżywając swoje pierwsze upadki
Słodką gorycz porażki
I jeszcze słodszy smak zwycięstwa
I mimo że świat
Kusi egzotycznymi niebiosami
Sielankowymi miejscami
W których moglibyśmy utkać swoje życie na nowo
Jesteśmy w nim tylko przelotem
Wędrujące ptaki
Z utęsknieniem wracające do gniazda
Ojczyzny
Milena Paszkowska „Wartość Polski”
To nie wyuczone formułki na dzień niepodległości.
To nie puste marsze, msze i oddawane hołdy.
To nie flagi wywieszane jedenastego listopada.
To nie przegrane powstania i wojny.
To nie kamienne pomniki z dawno już wymarłym sercem.
Wartość Polski to nasze dusze.
To krew zmarłych w Auschwitz, Treblince.
To łzy poległych w Warszawie.
To nasze uwielbienie morza, gór i lasów.
To nasze bzy i dzikie róże za oknem.
To rodzinne święta i tradycje.
To miłość brata i siostry.
To huczne wesela i ludowe tańce.
To nasze wielkie miasta i małe wsie.
Wartość Polski to nie zastygłe w czasie monumenty i nasza wielka duma.
To nasz każdy poranek i każda chwila przed snem.
To nasze „być i chcieć”.
To nasze „żyć i kochać”.
To nasze „za ciebie mogę umierać”.
